Tja, het moest er natuurlijk toch een keer van komen.
17 april a.s. bereikt de Bonte Dinsdagavond trein definitief het eindpunt.
Afgelopen week heb ik de loodzware boodschap aan ons impresariaat en aan Chiel van Praag medegedeeld, die niet bepaald blij reageerden.
Het was dan ook zoals verwacht geen leuk moment.
Ik had al eerder samen met m'n bandmaatjes besloten dat het tijd is geworden om nieuwe wegen te gaan bewandelen en met nieuw repertoire en weer een andere frisse benadering ons publiek te blijven verwennen
Ik wil graag benadrukken dat we allemaal met heel veel liefde en plezier aan DBDAT gewerkt hebben en dat ik Michael en Chiel als vrienden beschouw.
Ik vind echter dat je jezelf niet moet gaan herhalen en betrapte mezelf er steeds vaker op dat ik het publiek weer op andere manieren wil verrassen.
En dan is er natuurlijk maar één mogelijkheid: stoppen op het hoogtepunt.
Dat wil natuurlijk niet zeggen dat de band 'Ouwe Liefde' stopt.
Er wordt al hard gesleuteld aan nieuwe frisse ideeën, maar we gaan af en toe ook in nieuwe samenstellingen werken.
Dat werkt verfrissend en vaak ook vernieuwend dus dat sluiten we niet uit.
Maar onze stichting Ouwe Liefde Roest Niet blijft in tact en ons gemeenschappelijk doel blijft ook recht overeind.
Stoppen geeft lucht, voor iedereen.
Muziek maken is emotie en moet je met je hart doen. Daarnaast kan ik nu ook meer tijd besteden aan het uitbrengen van mijn boek, Peter en Frank kunnen even freewheelen met hun andere band Changin'
En samen met toetsenist Arthur en drummer Theo ben ik hard bezig
met het formeren van mijn eigen Stijldansband; "Dansen met Jansen"
Niet getreurd dus: Ouwe Liefde Roest Niet en daar houden we ons ook aan.
Er komen speciale kleine concertjes voor ouderen die lijden aan dementie en Alzheimer.
EN.....WE ZIJN NOG TOT EN MET 17 APRIL TE ZIEN IN DE THEATERS
