zondag 31 januari 2010

Jan Vredenburg en de laatste loodjes

Zoals altijd wegen de laatste loodjes altijd het zwaarst.
Dat kan ook niet anders, want het valt niet mee om na zoveel seizoenen toch gefocust te blijven.
Maar zoals Michael van Hoorne altijd zegt: we gaan voor 100% en anders doen we het niet.
Dus.......gaan we avond na avond tot het gaatje en rusten niet voordat het publiek mee staat te swingen en te zingen.
Ik kon het echter niet laten om gisterenavond wat sfeerbeelden te maken van een groep aan het eind van een tour.


Opbouw, eten, in het pak hijsen, concentreren, afbreken en diep in de nacht door de sneeuw weer naar huis.
Ook al hebben we een heuse eigen mobiele keuken mee waar regelmatig op gekookt wordt is vaak de tijd te krap om gezond te eten dus dan.......zijn we heel blij met Frites en een kroket.
Onze Theo echter moet goed eten, anders valt íe om en vandaar deze foto van onze Holle Bolle Theo;


En tot slot heeft de kleding het natuurlijk zwaar te verduren tijdens zo'n tour en dan is een strijkplank en strijkijzer wel praktisch ALS......je weet hoe dat moet!
Dus drummer ....in de kreukels
En.....TAA-DAAA......met behulp van bassist Frank weer uit de kreukels.


Tot slot kan ik jullie blij maken, want Ouwe Liefde Roest dus echt NIET

Na het doorhakken van een behoorlijk dikke knoop heb ik weer lucht en ruimte in mijn hoofd en heel voorzichtig komt er iets moois boven borrelen.
Daar ben ik zelf heel erg blij mee, want de laatste tijd leek het wel alsof er alleen maar mist en regen in m'n hoofd zat.


In ieder geval krijgt mijn grote held Willem Parel er ook weer een plaatsje in.
Ik hou jullie op de hoogte.

Jan Vredenburg

zaterdag 23 januari 2010

EIND GOED, AL GOED

Als muzikant ben je eigenlijk een soort bouwvakker.
Je bouwt een huis en als het af is begin je weer aan iets nieuws.
Het is een eeuwig durend proces waar ik absoluut dol op ben.
Ik vind het heerlijk om een poos lang op het podium te staan en je gedachtengoed live neer te zetten voor een zaal met mensen.
Maar na één / twee seizoenen gaat het kriebelen en moet ik weer iets anders. Mooier, groter, intiemer, melodieuzer of juist gekker met een hoop sketches en verhaaltjes.

Met veel fantasie iets creeëren, schaven, herschrijven, try-outen en vervolgens weer schaven en fijnslijpen tot er een show staat die beantwoord aan de hoge verwachtingen van het publiek.
Heerlijk!!
Nu de kogel door de kerk is en we besloten hebben te stoppen met De Bonte Dinsdagavond Trein en vanaf April weer nieuwe wegen in te slaan, vliegen de nieuwe liedjes en ideeën weer door mijn hoofd.
Allerlei scenario's en onmogelijke combinaties bedenken is het liefste dat ik doe.
Wel is er gelukkig die rode draad die dwars door alles heen voor mij zichtbaar blijft.
Bij alles wat ik doe en bedenk heb ik maar één eis: het geschikt zijn voor de ouderen doelgroep.
Een doelgroep waar toch al zo verrekt weinig voor gedaan wordt en ik met mijn muziek nog wat gezelligheid en vertier voor hoop te brengen.
Intussen heb ik de ideale plek gevonden om na te denken over alle mooie liedjes en leuke anekdotes.

zondag 17 januari 2010

Pffffffff Veenendaal


Veenendaal is altijd leuk.
Heel aardig en gastvrij personeel,de toneelmeester met zijn onafscheidelijke hondje en ook niet onbelangrijk! Héél erg leuk publiek.
Gisteren echter, had ik bij het weggaan van huis het onbestemde gevoel dat er iets in de lucht hing.
Logisch, ik had de nagalm van de reacties op onze mededeling dat de band ging stoppen aan het eind van het seizoen nog in m'n oren.
Maar echte muzikanten hebben een speciale knop die omgaat zodra het sein 'aanvang' gegeven is en met het doek op ging het dan ook weer ouderwets los.
Het was dus een hele gezellige en leuke voorstelling voor een zaal waarvan een flink aantal mensen de voorstelling al voor de tweede en zelfs voor de derde keer kwamen zien en het een feest der herkenning werd.
Ach, theater en opera werden in vroeger tijden niet voor niets uitgebeeld met een lachend en een huilend masker.
Het lijkt ook wel of de emoties van de lach en een traan op het podium nòg dichter bij elkaar liggen dan in het normale leven en zelfs versterkt worden.
En toen.......helemaal aan het eind van de avond kwam m'n voorgevoel toch nog uit!
De deur van de artiesteningang openzwaaiend stapte ik pardoes in minstens 5 cm vers gevallen sneeuw.
En ik heb GADVERDAMME toch al zo'n hekel aan die ***winter.
We zijn glijdend weer heelhuids thuisgekomen en eenmaal in m'n warme bed was het leed al weer snel geleden.
Op naar Sliedrecht en Winterswijk

Jan (te)Vredenburg

vrijdag 15 januari 2010

AAACH!! De Bonte Dinsdagavond Trein stopt Laatste optreden op 17 april in Steenbergen !!!


Tja, het moest er natuurlijk toch een keer van komen.
17 april a.s. bereikt de Bonte Dinsdagavond trein definitief het eindpunt.
Afgelopen week heb ik de loodzware boodschap aan ons impresariaat en aan Chiel van Praag medegedeeld, die niet bepaald blij reageerden.
Het was dan ook zoals verwacht geen leuk moment.
Ik had al eerder samen met m'n bandmaatjes besloten dat het tijd is geworden om nieuwe wegen te gaan bewandelen en met nieuw repertoire en weer een andere frisse benadering ons publiek te blijven verwennen
Ik wil graag benadrukken dat we allemaal met heel veel liefde en plezier aan DBDAT gewerkt hebben en dat ik Michael en Chiel als vrienden beschouw.
Ik vind echter dat je jezelf niet moet gaan herhalen en betrapte mezelf er steeds vaker op dat ik het publiek weer op andere manieren wil verrassen.
En dan is er natuurlijk maar één mogelijkheid: stoppen op het hoogtepunt.
Dat wil natuurlijk niet zeggen dat de band 'Ouwe Liefde' stopt.
Er wordt al hard gesleuteld aan nieuwe frisse ideeën, maar we gaan af en toe ook in nieuwe samenstellingen werken.
Dat werkt verfrissend en vaak ook vernieuwend dus dat sluiten we niet uit.
Maar onze stichting Ouwe Liefde Roest Niet blijft in tact en ons gemeenschappelijk doel blijft ook recht overeind.
Stoppen geeft lucht, voor iedereen.
Muziek maken is emotie en moet je met je hart doen. Daarnaast kan ik nu ook meer tijd besteden aan het uitbrengen van mijn boek, Peter en Frank kunnen even freewheelen met hun andere band Changin'
En samen met toetsenist Arthur en drummer Theo ben ik hard bezig
met het formeren van mijn eigen Stijldansband; "Dansen met Jansen"

Niet getreurd dus: Ouwe Liefde Roest Niet en daar houden we ons ook aan.
Er komen speciale kleine concertjes voor ouderen die lijden aan dementie en Alzheimer.

EN.....WE ZIJN NOG TOT EN MET 17 APRIL TE ZIEN IN DE THEATERS