Muziek is een virus.
Eenmaal mee besmet achtervolgd het je je hele leven.
Althans,...dat van mij.
's Morgens als ik opsta heb ik een liedje in m'n hoofd, en onder de douche komen er alweer allerlei ideeën opborrelen.
Soms is dat leuk en erg handig, soms is het werkelijk een kruis, want concentreren tijdens een vergadering wordt erg moeilijk als je brein te pas en te onpas mensen en omstandigheden linken aan liedjes en mogelijkheden voor een sketch of een show.
Iemand stelt zich voor als Margot huppeldepup en onmiddellijk brult mijn muzikale hersenkwab "Margootje, Margootje uit Madurodam (naar het geweldige lied van WimSonneveld) en ik moet dan werkelijk op mijn tong bijten om niet te vragen woont u dan soms in de buurt van...........
Lastig !!!
Maar andere keren ben ik dolgelukkig met mijn eigenzinnige hersenkwab als ik ineens een briljante (nou ja, volgens mij dan) inval krijg.

Een nieuw item voor de nieuwe show wordt "Vergeten geluiden".
De oud
erwetse telex, fluitketel, De stadsomroeper (De klok heit negen, Negen heit de Klok), de straatventer met zijn unieke teksten en liedjes, maar ook de koffiemolen, de schrijfmachine, het opporren van de kolenkachel, de tramconducteur die de straatnamen omroept en ga zo maar door.

Leuk, goed waar te maken, en precies passend bij mijn idee over nostalgie en mijn show over vroeger.
In de komende tijd ga ik in de studio de eerste geluiden opnemen, wordt dus vervolgd.