dinsdag 9 maart 2010

A BLAST FROM THE PAST !

Oosterhout!
Een plaats waar ik 2 hooguit 3 keer per jaar kom.
En dan ook nog omdat we dan in het o zo gezellige en gastvrije theater De Bussel staan.
Maar dit keer was wel heel bijzonder.
Afgezien van het lekkere optreden en de fijne kameraadschappelijke sfeer die er bij ons in "de Trein" hangt was dit voor mij persoonlijk een optreden met een gouden randje.
Normaal gesproken ga ik altijd in de foyer nog even handen schudden, maar nu moest ik snel weg vanwege vroege verplichtingen de volgende dag.
Moe en bezweet zat ik dus in de kleedkamer toen(vriend en collega)Michael binnenkwam en me meldde dat er een oudere dame voor me was die mij kende van lang geleden(?)
Ik kon me geen oudere dames van heel lang geleden herinneren dus ging haar, nieuwsgierig als ik ben,toch even de hand schudden.
Wat blèèk: Het was "tante Corrie" door mijn vrouw en haar zus in hun jonge jaren tante genoemd en de allerbeste vriendin van mijn 22 jaar geleden overleden schoonmoeder.
Ik kende de verhalen en anekdotes, maar had haar nog nooit in levende lijve mogen aanschouwen.
Tante Corrie bleek een kwieke, zeer gesoigneerde oude dame van maar liefst 82jaar te zijn.
Het werd een heel gezellig gesprek wat, hoewel ik deze Tante Corrie nog nooit gezien en gesproken had, heel vertrouwd aanvoelde.

Bij het afscheid moest ik natuurlijk beloven "de meisjes" de hartelijke groeten te doen en ik kreeg een hand en "een aai over m'n bol!!" Iets wat alleen mijn schoonmoeder pleegde te doen als ze afscheid nam na een bezoek aan ons.

Daar stond ik dan, 60 jaar jong perplex als aan de grond genageld en met tranen in m'n ogen, want het was alsof m'n schoonmoeder vanuit de hemel me even een aai over m'n bol was komen geven.
En voor ik 'pap' kon zeggen was Tante Corrie even snel en plotseling als ze gekomen was ook weer verdwenen.

Tante Corrie, ik weet natuurlijk niet of u m'n columns leest, maar bij deze voor U dit virtuele boeket.




Jan van Marianne