zondag 9 januari 2011

Liedjes, liedjes, liedjes.


Toen Peter en ik hadden besloten dat de nieuwe show over Cliff Richard zou gaan hadden we (althans ik) nog niet in de gaten wat we op ons hals haalden.
Een show duurt 2 uur en daar gaan een beperkt aantal liedjes in.
Cliff Richard heeft echter alleen al meer dan genoeg hits om meer dan 10 shows te vullen, en dan hebben ik het nog niet eens over de films en z'n prachtige albumsongs.
Dus kiezen en schrappen.
Een shortlist gemaakt en met heel veel zelfdiscipline (en ook de nodige zelfkennis want ik moet het ook nog kunnen zingen) bleek ik evengoed nog aan een lijst te komen van meer dan 50 favorieten.
Dat zijn evengoed meer dan 3 shows en dan moet het publiek brood meenemen anders halen we nog steeds niet.
Gelukkig is Peter realistischer en heeft hij heel streng een tijdperk genomen vanaf 1958 tot 1965. Mooie periode waarin muzikaal heel veel gebeurd is en ook veel over te vertellen valt.

Kom ik bij het volgende probleem: de kleding, (broeken met kachelpijpen en puntschoenen) is geen punt. Voor de Cliff danspasjes krijg ik de gewrichten met behulp van een choreografe wel weer soepel, maar..........die kuif !!!! de kapper die op mijn vraag 'een beetje bijknippen' voor mij zo'n kuif kan produceren moet nog geboren worden.
Filmpje :


Intussen heb ik zoveel plezier en beleef ik zo ontzettend veel vreugde aan het repeteren van de songs en de verbindende teksten, dat het, zonder dat ik nog maar één voet op het podium gezet heb, al een feest is om aan te werken.
Als we dat enthousiasme en spelplezier over het voetlicht kunnen krijgen kon dit wel eens meerdere seizoenen lang heel veel mensen een gezellige avond kunnen bezorgen.

We houden jullie op de hoogte.